Að velja sér bólfélaga.

Þetta er liðið sem ríkisstjórnin vill að við göngum í eina sæng með. Hrokafullt og einstefnumiðað. Bretar eru að verða búnir að fá nóg af því að hafa nær ekkert um sín mál að segja og að ekki sé hlustað á þá. Samt er haldið áfram og tönglast á því að við verðum að vera með til að hafa áhrif, en eg hélt að Englendingar væru nú ennþá bæði stærri og fleiri en við bananalýðveldið Ísland. Svo ekki halda að við komum að borðum þarna sem jafningjar. Við verðum étin með morgunmatnum og ekki hugsað meira um það.

Sökinni varpað á Íslendinga eina

Athugasemdir

[Óskar Guðmundsson, 12.12.2012 kl. 11:58]

ESB er ekkert sérstaklega hrokafullt má miðað við þingmennina okkar.

ESB hefur regluverk en hér endasendast ráðherra borða á milli, frá vinstri til hægri til að kaupa sér atkvæði og stuðning til að sitja að eilífu á valdastólum.

Að mörgu leiti verður okkur betur borgið í ESB en að öðru leiti mun það skaða okkur.

Stærsti kosturinn og það sem við höfum aldrei haft en alltaf vantað og ESB hefur er "stöðugleiki".

ESB er aftur á móti ekki sérlega sveigjanlegt batterí og fer líklegast ekki að bugta sig og beygja fyrir eyþjóð sem stendur aðeins fyrir 0,06% af heildarmannfjölda svæðisins.

Það sem við þurfum að spyrja okkur að er:

Erum við að fara í ESB á réttum forsendum?